Brazilian Jiu Jitsu

Η ιστορία του BrazilianJiuJitsu ( BJJ ), πηγαίνει πίσω μέσα από την οικογένεια Gracie στον αρχικό δάσκαλό τους, MitsuyoMaeda (Conde Coma ) και στη κατάρτιση του στο Kodokan, το σπίτι του Τζούντο. Πρώτα, μια σύντομη ιστορία της δημιουργίας και της εξέλιξης του Τζούντο.

Judo

Το Judo είναι η δημιουργία του JigoroKano (1860- 1938 ). Ο JigoroKano ήταν ένας ιδιαίτερα μορφωμένος άνθρωπος (θεωρείται ο ιδρυτής του σύγχρονου ιαπωνικού εκπαιδευτικού συστήματος ), που προσπάθησε να συνδυάσει και να διατηρήσει τις αρχαίες πολεμικές παραδόσεις της Ιαπωνίας. Ο Kano συνδύασε τις τεχνικές που είχε μάθει κυρίως από δύο παραδοσιακά συστήματα, το Tenshin Shin'yo Ryu και η Kito Ryu, και ίδρυσε το δικό του στυλ, KodokanJudo το 1882. Μία από τις σημαντικότερες καινοτομίες στο τζούντο Kano ήταν η έμφαση που δίνεται στην "randori", ή μη συνεργάσιμων ελεύθερη πρακτική πυγμαχία (non-cooperative free sparring practice). Η πλειοψηφία των αρχαίων στυλ Jiu-Jitsu με βάση την κατάρτισή τους σε προκαθορισμένες ακολουθίες της επίθεσης και άμυνας είναι γνωστή ως «kata».  Παρόλο που ο Kano αναγνώρισε την αξία της πρακτικής «kata» (η προπόνηση kata είναι παρούσα στη κατάρτιση τζούντο έως σήμερα ), κατάλαβε επίσης την απόλυτη αναγκαιότητα της εκμάθησης των να τεχνικών να  εφαρμόζονται με έναν πιο ρεαλιστικό τρόπο.

Το Randori επιτρέπει στον εκπαιδευόμενο  να αναπτύξει την ικανότητα, την νοοτροπία και τις τεχνικές που απαιτούνται για την εφαρμογή τεχνικών στους αντιπάλους που αντιστέκονται πλήρως, σε ένα ρεαλιστικό χώρο, όπως η ασφάλεια το επιτρέπει. Το νέο αυτό στυλ του Kano είχε τεθεί σε δοκιμασία στο περίφημο τουρνουά του 1886, που φιλοξενήθηκε από την Αστυνομία του Τόκιο. Από τους 15 αγώνες μαχητών KodokanJudoεναντίον μαχητών διάφορων κλασικών στυλ του JiuJitsu, το Kodokan κέρδισε 13 αγώνες και ισοβάθμησε στους άλλους δύο. Η Υβριδική πολεμική τέχνη του Kano και επαναστατικές μέθοδοι εκπαίδευσης είχαν αποδειχθεί οι πιο αποτελεσματικές.

 
Για αρκετά χρόνια, το Kodokan Judo κυριάρχησε. Όλοι οι επόμενοι διεκδικητές που εκπροσωπούσαν άλλες παραδοσιακές μορφές νικήθηκαν, και η υπεροχή του Kodokan Τζούντο εμφανίστηκε απόρθητη. Στη συνέχεια, στην έναρξη του δέκατου ένατου αιώνα ένα μνημειώδες γεγονός συνέβη όταν το Kodokan αμφισβητήθηκε από ένα άτομο που ονομαζόταν Mataemon Tanabe. Ο Tanabe ήταν ο γυμνασιάρχης ενός ασαφούς συστήματος του κλασικού Jiu Jitsu, το Fusen Ryu. Η Fusen Ryu ήταν σε αντίθεση με τα άλλα στυλ  του Jiu Jitsu που είχαν ζητήσει να δοκιμάσουν τις τεχνικές τους εναντίον του Kodokan. Οι μαχητές Fusen Ryu ήταν ειδικοί στην πάλη στο έδαφος, μια περιοχή που εμφανώς υστερούσε η τεχνική του Kodokan  (μέχρι αυτό το σημείο στην εξέλιξη της, οι Τζούντο τεχνικές βασίζονταν σχεδόν εξ ολοκλήρου στις μεθόδους ρίψεων από όρθια θέση). Στους αγώνες που ακολούθησαν, όλοι οι εκπρόσωποι της Κόντοκαν Τζούντο κατέληξαν στο έδαφος και να υποβάλλονται από τους μαχητές της Fusen Ryu. Τα αποτελέσματα των αγώνων του Kodokan - Fusen Ryu υπογράμμισαν τη σημασία και τη σημαντικότητα των τεχνικών εδάφους με δραματικό τρόπο, και ο Kano κάλεσε τον Tanabe να διδάξει μάχη στον έδαφος στο Kodokan. Η μάχη στο έδαφος έγινε πολύ δημοφιλής στο Kodokan , και όλοι οι μαθητές άρχισαν να ασκούν τόσο ρίψεις  όσο και τεχνικές πάλης στο έδαφος. Περίπου τη στιγμή που οι αγωνιστικές τεχνικές του Fusen Ryu άρχισαν να μπαίνουν στο πρόγραμμα σπουδών του Kodokan, ένας νεαρός άνδρας με το όνομα Mitsuyo Maeda ξεκίνησε την εκπαίδευσή του στο Τζούντο.

Mataemon Tanabe, fourth headmaster of Fusen Ryu	Mitsuyo Maeda

Maeda

O Mitsuyo Maeda (1878-1941) ήταν ένα  θαύμα των πολεμικών τεχνών που τελικά έγινε ένας από τους μεγαλύτερους μαχητές στην ιστορία του τζούντο. Ο Maeda εξασκήθηκε αρχικά στο κλασικό στυλ του Jiu Jitsu, και τελικά εισήχθη  στην Kodokanγια να προπονηθεί στο Τζούντο. Αφού παρέμεινε αήττητος σε τουρνουά τζούντο, ο Kano έστειλε τον Maeda στις ΗΠΑ το 1904 για να διαδώσει το μήνυμα της Kodokan Τζούντο . Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Maeda αγωνίστηκε στην κυριολεξία σε εκατοντάδες αγώνες , πάλευε με και χωρίς gi και αγωνίστηκε σε «μικτούς» αγώνες ( που περιελάμβαν χτυπήματα και κλοτσιές, που συνήθως αναφέρονται ως μάχες "χωρίς όρια” ). Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του, ο Maeda είχε αγωνιστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Μεγάλη Βρετανία, στην ηπειρωτική Ευρώπη, στη Κούβα, στο Μεξικό και, τέλος, στη Βραζιλία. Σε όλη τη σταδιοδρομία του ως επαγγελματίας μαχητής, μετά την άσκηση σε πάνω από 1.000 ελεύθερους  αγώνες, ο  Maeda αποσύρθηκε χωρίς ποτέ να χάσει έναν αγώνα. Το αποκορύφωμα της εκπαίδευσης του Maeda στο κλασικό Jiu Jitsu και ιδιαίτερα στο Τζούντο, μετριάζεται από την εκτεταμένη εμπειρία της μάχης του ενάντια σε όλους τους τύπους των ανταγωνιστών, κατέληξε σε μια ρεαλιστική,  αποτελεσματική μέθοδο πάλης .

The Gracies

O Mitsuyo Maeda τελικά εγκαταστάθηκε στη Βραζιλία και άνοιξε μια ακαδημία «Jiu Jitsu». Ένας από τους μαθητές του ήταν ένας νεαρός άνδρας με το όνομα Carlos Gracie. Μετά τις σπουδές του με τον Maeda για πολλά χρόνια κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920, ο Carlosίδρυσε τη δική του ακαδημία το 1925. Ο Carlos και τα αδέρφια του δημιούργησαν μια σταθερή φήμη με την έκδοση του διάσημου πλέον “Gracie Challenge". Όλες οι διεκδικητές ήταν ευπρόσδεκτοι να έρθουν και να αγωνιστούν με τους Gracies σε αγώνες «χωρίς όρια» (NHB). Οι Gracie μαχητές αναδείχτηκαν νικητές εναντίον  μαχητών σε πολλά διαφορετικά υπόβαθρα. Οι Gracies συνέχισαν να αναπτύσσουν τις στρατηγικές και τις τεχνικές που έμαθαν από τον Maeda, ακονίζοντας τις δεξιότητές τους με συνθήκες της πραγματικής πάλης.

Αρκετά μέλη της οικογένειας Gracie άρχισαν να μεταναστεύσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Το BJJ έγινε παγκοσμίως γνωστό στα μέσα της δεκαετίας του 1990,  όταν ο Royce Gracie κέρδισε μια σειρά από νίκες στους αρχικούς αγώνες του Ultimate Fighting Championship ( UFC ), μια εκδήλωση πολεμικών τεχνών υποταγής και άλλων μαχητών διαφόρων ειδικοτήτων ο ένας ενάντια στον άλλο σε μια NHB (no-holds-barred) μορφή. Λίγο αργότερα, ο αδελφός του Royce Rickson πήγε αήττητος σε παρόμοια γεγονότα στην Ιαπωνία, και άλλα μέλη της Gracie clan ήταν εξίσου επιτυχής στο MMA  γύρω από τις ΗΠΑ. Γρήγορα έγινε φανερό ότι έμπειροι μαχητές που χρησιμοποιούσαν μόνο γροθιές και λακτίσματα έχαναν  κάθε φορά που αντιμετώπιζαν έναν εκπαιδευμένο αντίπαλο BJJ. Επί του παρόντος, όλες οι μαχητές εκδηλώσεων ανοικτών κανόνων  (πλέον ευρέως ονομάζεται «μικτές πολεμικές τέχνες» ή MMA ) εκπαιδεύονται στο BJJ σε κάποιο βαθμό. Η εμφάνιση των Gracies και της φίρμας του Jiu Jitsu, στο χρόνο δοκιμασμένη και αποδεδειγμένα αποτελεσματική στους αγώνες πρόκλησης και MMA αγώνες, είχε σημαντικό αντίκτυπο στις πολεμικές τέχνες σε όλο τον κόσμο.

Brazilian Jiu Jitsu

Το BrazilianJiuJitsu, αν και προφανώς παρόμοιο από πολλές απόψεις με το τζούντο και άλλα παραδοσιακά συστήματα των ιαπωνικών JiuJitsu , διαφέρει σε ορισμένα κύρια μέρη από όλα τα άλλα συναφή συστήματα. Το Τζούντο αρχικά είχε σχεδιαστεί ως ένα ισχυρό σύστημα αυτοάμυνας που περιλάμβανε επίσης ένα σπορ στοιχείο και την ιδέα της αυτο-καλλιέργειας και το αμοιβαίο όφελος των μελών της κοινωνίας. Προς το παρόν , αν και οι τεχνικές του τζούντο μπορεί ασφαλώς να εφαρμοστούν σε πραγματικές συνθήκες μάχης (και πολλοί επαγγελματίες του «αθλητικού» Τζούντο έχουν εφαρμόσει τις δεξιότητές τους πολύ αποτελεσματικά σε μη αθλητικές αναμετρήσεις ), η έμφαση τους στις περισσότερες σχολές είναι για τον ανταγωνισμό του αθλητισμού. Κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα, οι κανόνες του Τζούντο άρχισαν να τονίζουν μέσα για την επίτευξη μιας νίκης στον ανταγωνισμό που δεν αντανακλούν απαραίτητα τις συνθήκες  της μάχης. Για παράδειγμα, ένας αγώνας Τζούντο μπορεί να κερδιθεί από μια ρίψη ή μια λαβή pin χωρίς υποταγή. Αυτοί οι κανόνες και το περιορισμένο έδαφος που απαγορεύει πολλά από την πραγματική υποταγή που ανακαλύφθηκαν με τις αρχές του Τζούντο έχουν κάπως περιοριστεί στην άμεση εφαρμογή σε οδομαχίες. Άλλες μορφές του κλασικού JiuJitsu εξακολουθούν να κυριαρχούνται από το αρχικό στυλ του Kanoκαι αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερη έμφαση το randori, δηλαδή, την τεχνική κατάρτιση η οποία περιορίζεται στην πρακτική kata .

Το BrazilianJiuJitsu ακολούθησε μια διαφορετική πορεία τα τελευταία 80 χρόνια. Η πρόκληση Gracie και συμμετοχή σε αμέτρητες εκδηλώσεις ελεύθερης  πάλης οδήγησε σε μια διαφορετική έμφαση αγωνιστικής στρατηγικής και στην ανάπτυξη μοναδικών κανόνων για τον ανταγωνισμό στο άθλημα BJJ. Το BrazilianJiuJitsu χωρίζεται σε τρεις μεγάλες κατηγορίες , κάθε μία αμοιβαία υποστήριξη των άλλων: Αυτοάμυνα ( συμπεριλαμβάνει ένοπλες και άοπλες τεχνικές ενάντια σε οπλισμένους αντιπάλους ) , τον ελεύθερο ανταγωνισμό μάχης ( που συνήθως αναφέρονται ως " valeTudo " ή "anythinggoes" γεγονότα , τώρα ευρέως ονομάζεται MMA ) , και του αθλητικού αγωνίζεστε με και χωρίς gi ( αγώνες που περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα λαβών υποταγής, αλλά όχι χτυπημάτων). Ακόμη και οι κανόνες του αθλητικού τύπου έχουν σχεδιαστεί για να εμβάπτουν την κατάλληλη στρατηγική που πρέπει να εφαρμόζεται στο δρόμο . Για παράδειγμα σε έναν αγώνα αθλητικού BJJ, τα σημεία απονέμονται με βάση την επίτευξη ανώτερης θέσεις, θέσεις από τις οποίες όχι μόνο αγωνιστικές τεχνικές μπορεί να είναι πιο εύκολα να εφαρμοστούν, αλλά και από τις οποίες χτυπήματα μπορούν να εφαρμοστούν ή να αμυνθούν. Οι μαθητές φυσικά αναζητούν τις θέσεις που θα συγκεντρώσει τους περισσότερους πόντους, ενισχύοντας συνεχώς την πιο αποτελεσματική στρατηγική για τις αντιπαραθέσεις στην πραγματική ζωή. Αυτή η " θέση - υποταγής" στρατηγική έχει αποδειχθεί ότι είναι η πιο αποτελεσματική για τις αντιπαραθέσεις στην πραγματική ζωή .

Η συνολική στρατηγική του BrazilianJiuJitsu έχει σχεδιαστεί για να εξοπλίσει έναν μικρότερο ή ασθενέστερο άτομο με μια αποτελεσματική μέθοδο για την υπεράσπιση εναντίον ενός μεγαλύτερου και ισχυρότερου αντιπάλου. Κατά την εφαρμογή του BJJ οι τεχνικές μόχλευσης είναι υψίστης σημασίας, ο μοχλός είναι το μυστικό για τη χρήση ενισχυμένης και πιο αποτελεσματικής δύναμης. Το BJJ έχει και τις πιο εξελιγμένες μεθόδους για την καταπολέμηση, ενώ κάποιος βρίσκεται στην πλάτη κάποιου, μια θέση στην οποία ασθενέστεροι μαχητές θα βρουν συχνά τον εαυτό τους, όταν επιτεθούν. Οι καινοτομίες της οικογένειας Gracie, κυρίως από τους μετρ Carlos και HelioGracie, και στη συνέχεια  με BJJ μαχητές σήμερα, μέσα από έναν συνεχή έλεγχο και ραφινάρισμα στη δοκιμασία πραγματικών μαχών, έχει οδηγήσει σε αυτό το μοναδικό στυλ του JiuJitsu.